به گزارش بیداربورس، امیر تقی خان تجریشی رئیس هیات مدیره شرکت بورس تهران امروز در پنل روش‌های نوین تامین مالی از طریق بازار سرمایه که در حاشیه هشتمین نمایشگاه بین‌المللی بورس، بانک و بیمه برگزار شد، با اشاره به روش‌های تامین مالی در سال‌های گذشته اظهار کرد: از جمله این روش‌ها می‌توان به صکوک استصناع اشاره کرد که نخستین بار برای شرکت صنعتی و معدنی که زیرگروه توسعه مالی بود، انجام شد؛ یکی دیگر از این روش‌های تامین مالی، «صندوق پروژه» بود که برای اولین بار به گروه مپنا اختصاص یافت تا از این طریق نیروگاه گازی پرند به سیکل ترکیبی تبدیل شود، با توجه به این تجربه های وفق اما هیچ کدام از این تجربه‌ها دیگر تکرار نشد.

بی اقبالی ابزارهای تامین مالی
وی در ادامه اظهار کرد: پذیره نویسی نیز یکی دیگر از روش‌های تامین مالی است که اخیرا در خصوص این شرکت انجام شده است. باید گفت با وجود ابزارهای مالی متنوع در تامین مالی اما پروژه‌های قابل توجهی در این رابطه دیده نمی شوند، بلکه اغلب ابزارهای جدید فقط برای رفع مشکلات به کار گرفته می‌شوند.
رئیس هیات مدیره شرکت بورس تهران ادامه داد: اتفاقی که در حال شکل‌گیری است این است که در صندوق پروژه ایده‌ای که مطرح شده، این بود که فرد صاحب پروژه می‌خواست کمبود منابع مالی را جبران کند. مردم نیز بخشی از سرمایه‌های خود را وارد پروژه می‌کردند، اما آن پروژه ناتمام می‌ماند. به نظر من برای حل این مشکل باید از ابتدا اعلام می‌کردند که پروژه به چه میزان منابع مالی نیاز دارد و فردی به عنوان متعهد پذیره‌نویسی نیز معرفی شود؛ البته این هم یک مشکل جدید داشت که بانی نمی‌توانست برای پروژه‌های بزرگ این راه را ادامه دهد.
به گفته تجریشی راهکار این مشکل این است که پروژه به عنوان یک شرکت پذیرش شود.
وی با اشاره به انتشار اوراق بدهی برای تامین کسری بودجه گفت: راه حل این است که به جای اینکه اوراق به صورت مستقیم و نقد در بازار فروخته شود به سمت سهامدار بلندمدت حرکت کنیم، مثلاً سهامداران اوراق را به طور قسطی و بلندمدت بخرند. این موضوع باعث می‌شود که تامین مالی در طول زمان قرار بگیرد؛ فرآیند همانند عرضه‌های اولیه بشود و این امکان به هر کد بورسی داده شود که یک کلاسی را از نظر قیمت انتخاب کند.

پیش‌بینی پذیری اقتصاد ایران مطلوب نیست

در ادامه، سعید اسلامی بیدگلی، دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران در این پنل، با تاکید بر اینکه پیش‌بینی پذیری اقتصاد ایران مطلوب نیست، توضیح داد: اقتصاد ایران در تنگنای طولانی مدت قرار گرفته است و طی چهار دهه گذشته تقریبا همه فرصت‌هایی که بتواند گشایش ایجاد کند را از داده است. از طرف دیگر سرمایه اجتماعی کشور هم کاهش جدی پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه ایران جزو معدود اقتصادهای دنیا است که نتوانسته تورم خود را حل کند، گفت: کشورهای منطقه که گاه دولت مستقر و بانک مرکزی نداشته‌اند با تورمی به شدت تورم ما مواجه نیستند.
دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران با تاکید بر اینکه ایران تقریبا چهار دهه درگیر تورم بوده است، عنوان کرد: تورم در ایران ساختار یافته شده است، یعنی با کسب و کارهایی مواجه هستیم که معتاد تورم هستند، براین اساس گاهی در برخی از دولت‌ها با وجود کاهش تورم، بانک‌ها با مشکل مواجه می‌شوند.
اسلامی بیدگلی با بیان اینکه سطح نرخ بهره در کشور بالا است و توجه به بهره‌وری در درجه چندم قرار دارد، اظهار کرد: یکی از علل تورم این است که طی سال‌های گذشته نتوانستیم نرخ رشد نقدینگی را کنترل کنیم؛ همچنین حل مشکل کسری بودجه را طی سال‌های گذشته تمرین نکردیم. در حالیکه دولت با هزینه‌هایی روبرو است که توان کنترل آنها را ندارد.
وی ادامه داد: البته این مشکلات بدون راه حل نیست، اما برای رفع آنها باید بدانیم می‌توانیم فرصتی چند ساله را از شهروندان بگیریم.
دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران در ادامه با بیان اینکه پیش بینی می‌شود میزان تورم در سال آینده به کمتر از ۳۰ درصد و به حدود ۲۷ تا ۲۹.۵ درصد برسد، اظهار کرد: البته شرط تحقق این پیش بینی این است که بدانیم دولت برای کسری بودجه چه خواهد کرد؟ چرا که تصمیمات بودجه‌ای دولت تاثیرات زیادی روی بازارهای جهانی می‌گذارد.

حذف قیمت‌گذاری دستوری؛ اقدامی پیچیده
بیدگلی با بیان اینکه ظرفیت بازارهای مالی در ایران از نظر تعداد و نفوذ افزایش زیادی پیدا کرده است، گفت: توسعه بازار سرمایه به برخی مسائل مانند کنترل قیمت‌گذاری دستوری پایان می‌دهد. باید به این نکته توجه کرد که سپردن بسیاری از ساز و کارها به بازار می‌تواند در برخی بخش‌ها راهگشا باشد.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه طی چهار دهه گذشته نتوانستیم برخی متغیرهای اقتصادی را کنترل کنیم، گفت: تصمیمات اقتصادی کوتاه مدت هستند و جریان نقدینگی از این بازار به آن بازار در حال حرکت است.
دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران ادامه داد: طراحی ابزارهایی که سرمایه گذار را از نوسانات اقتصادی مصون کند به اینکه سیاستگذار تصمیم‌های خود را بهبود ببخشد کمک می‌کند؛ بنابراین انتظار نمی‌رود راه حل‌ها بدون درد باشد. برای مثال در حوزه حذف یارانه‌های انرژی پیشنهادات زیادی شده اما نهایتا تصمیم درستی گرفته نشده است. همچنان ارز ۴۲۰۰ تومانی و قیمت‌گذاری دستوری طرفدار دارد و کار تصمیم‌گیر پیچیده است.